Vandaag het inspirerende verhaal van Mirjam Kramer, de drijvende kracht achter VEGA-LIFE, dé vegan hotspot van Amsterdam.

Wat begon als een simpele fascinatie voor schoenen, groeide uit tot een levenslange missie om de wereld een stukje diervriendelijker te maken.

Mirjam, zou je jezelf kort kunnen voorstellen en heb je een leuk weetje over je wat je kunt delen met ons?

Ik werkte altijd al met schoenen en ontdekte VEGA-LIFE – toen alleen nog online – in 2007. Het was zo’n eye opener dat er goede, duurzame en eerlijk gemaakte schoenen bestonden zonder leer dat ik vond dat er een fysieke winkel moest komen om dit toegankelijker te maken. Ik ben superblij en trots om op deze manier bij te dragen aan een betere wereld.

Jullie hebben een grote en bijzondere winkel in Amsterdam over vega of vegan? Wat doen jullie precies?

Bij de opening van de winkel waren we zo trots! De toen nog nr. 2 van de PVDD, Esther Ouwehand, was erbij en is altijd klant gebleven.

We willen de vegan lifestyle zo leuk mogelijk maken zodat steeds meer mensen deze keuze zullen maken. Het is begonnen met schoenen en dat is nog steeds lastig als veganist. Zeker nu er zoveel meer te koop is in de supermarkt hoeft eten geen probleem te zijn, maar schoenen van kunstleer zijn toch meestal zo goedkoop mogelijk gemaakt en dat is dus geen duurzame oplossing.

Schoenen kopen online wordt steeds gewoner, maar veel mensen vinden dit niet fijn en dat snap ik heel goed! Voelen, passen en vergelijken maakt het veel makkelijker om een goede keuze te maken. Inmiddels verkopen we veel meer dan schoenen.

We proberen van alles waar vraag naar is en inmiddels zijn er T-shirts, sokken, koek, snoep en chocola, tassen en portemonnees, kunstleren riemen en jasjes, supplementen, cosmetica, alle vegan (kook)boeken die er zijn in het Nederlands, kunst én heerlijke vegan kaasjes!

Wat is het leukste of mooiste wat je ooit met VEGA-LIFE hebt meegemaakt?

Klanten vanuit de hele wereld zijn vaak erg enthousiast – ‘zulke winkels bestaan bij ons niet!’ en zelfs in New York hebben ze niet zo’n uitgebreid assortiment! Ook wel iets om trots op te zijn dus. Omdat VEGA-LIFE al zo lang bestaat, vindt men het hier vaak heel gewoon – maar dat is het dus niet!

Elke (nieuwe) klant is natuurlijk fijn, maar als we ervoor hebben gezorgd dat iemand vegan is geworden, worden we natuurlijk wel héél blij.

Het mooiste moet nog komen: dat VEGA-LIFE zonder zorgen door kan en de eigenaar er iets aan overhoudt in plaats van dat hij al zijn geld, tijd en energie erin stopt. En dat iedereen veganisme gewoon vindt en open staat voor de mogelijkheden.

Wanneer en waarom heb je besloten om plantaardiger te eten?

Ik at al heel lang geen vlees maar was er verder niet mee bezig. Door VEGA-LIFE ging ik me erin verdiepen en was ik heel snel om!

Welke voordelen heb je ervaren?

Het grootste voordeel vind ik het bewustzijn. Dat ik niet meer bijdraag aan de vee-industrie met alle gevolgen van dien. Dat het makkelijker is om keuzes te maken. Dat ik investeer in verduurzaming.

Voor ik vegan was, was ik ook al fit en niet vaak ziek, maar ik had wel al van jongs af aan vaak buikpijn. Er was niets aan te doen, dus dat hoort dan gewoon bij je. Het duurde een tijdje voordat ik me realiseerde dat ik nooit meer buikpijn heb. Kan toeval zijn natuurlijk, maar ik denk het niet!

Wat is het meest verrassende dat je hebt geleerd sinds je plantaardiger bent?

Dat er genoeg is voor iedereen. Niemand zou honger hoeven te hebben.

Wat is je favoriete vegan maaltijd of snack en zou je het recept willen delen?

Pannenkoeken (volkoren meel en/of spelt met plantaardige melk, bakpoeder en een banaan) met spinazie, tofu, ui, knoflook, edelgistvlokken, pijnboompitten, paddenstoelen, rozijnen, lekker pittig gekruid is een van mijn favorieten.

Maar we eten eigenlijk elke dag lekker en meestal doen we maar wat – veel groenten met rijst, (gebakken) aardappeltjes (uit de oven) of pasta.

Wat is je beste tip voor mensen die overwegen plantaardiger te eten?

Eén van de lastigste dingen om veganist te worden vond ik het sociale ongemak en ik denk dat het belangrijk is om je omgeving de tijd te gunnen om eraan te wennen.

Blijf positief en probeer niet boos te worden van onbegrip. Boosheid is heel begrijpelijk, maar helpt niet.

Hoe meer je weet, hoe makkelijker je anderen duidelijk kan maken waarom je deze keuze maakt, dus blijf het gesprek aangaan, blijf lezen en je informeren.